PRF Fibryna
W zabiegach chirurgicznych coraz częściej wykorzystujemy bogatopłytkowe osocze i fibrynę. Zabieg regeneracji tkanek za pomocą A-PRF jest nowoczesną i najbezpieczniejszą metodą leczenia oraz stymulacji odbudowy i wzrostu kości.
implant_zeba_model_schemat02
PRF (Platelet Rich Fibrin) to bogatopłytkowa fibryna stymulująca wzrost komórek, stosowana obecnie w sterowanej regeneracji tkanek. Jest ona uzyskiwana z krwi pacjenta pobranej bezpośrednio przed zabiegiem. Krew jest następni separowana, a zawiesina płytek zagęszczana w specjalistycznej wirówce w ściśle określonych parametrach. W ten sposób otrzymuje się bogatopłytkowy preparat o konsystencji żelu – fibrynę. Odnowa biologiczna tkanek stymulowana jest przez czynniki wzrostu i komórki macierzyste które są uwalniane z siatki fibrynowej, wpływając na proces namnażania i tworzenia naczyń krwionośnych oraz regenerację kości (m.in. osteocyty, leukocyty, kolagen, elastynę).
Powstały preparat podaje się w określone wcześniej miejsce, w formie korka lub membrany, by stymulować proces regeneracji i gojenia rany np. po ciężkiej ekstrakcji zęba.
Podanie A-PRF – fibryny bogatopłytkowej powoduje powolne, ponad 7 dniowe uwalnianie komórkom czynników wzrostu.
Podczas planowania zabiegów implantologicznych prawdziwą barierą często nie do przekroczenia jest brak dostatecznej objętości kości i dziąsła. Ten znaczny deficyt tkanek twardych i miękkich jest często rezultatem zniszczenia kości przez procesy zapalne okołozębowe, choroby przyzębia, jak również uszkodzenia tkanek w trakcie ekstrakcji (usunięć zębów).
Stosując w/w metody leczenia gojenie przebiega ze znacznie mniejszą utratą tkanek. jest bezpieczniejsze i szybsze niż przy zastosowaniu preparatów pochodzenia zwięrzęcego.
A-PRF – fibryna bogatopłytkowa (Platelet-Rich Fibrin)
A-PRF ma zastosowanie w przebiegu leczenia chirurgicznego oraz implantologicznego szczególnie w procedurach klinicznych wymagających zabiegów augmentacyjnych przy niedoborach tkanek miękkich i twardych:
- podnoszenie dna zatoki szczękowej w celu uzyskania tkanki kostnej dla implantacji;
- zębodoły poekstrakcyjne zwłaszcza w rejonie gdzie planowana jest w przyszłości implantacja, ale także przy dyżych ubytkach kostnych np. w przypadku usuwania zatrzymanych zębów ósmych;
- śródkostne defekty periodontologiczne
- przeszczepy kości (GBR)
- przeszczepy tkanek miękkich (GTR)